نقد و بررسی انیمیشن نان آور (The Breadwinner)؛ آمریکا راه نجات افغانستان

انیمیشن نان آور حول محور داستان مردم افغانستان و طالبان می چرخد و سوژه اصلی اش سخت گیری های افراطی طالبان در مورد زنان است.

خلاصه داستان نان آور

داستان اصلی در مورد دختری شیعه به نام پروانه است که پدرش را طالبان اسیر کرده. پدرش زمانی معلم بوده و حتی جانباز مبارزه با شوروی است. این دختر خودش را شبیه پسر ها می کند تا بتواند کار کند، خرید کند و هزینه زندگی خانواده را فراهم کند. او باید نان آور خانواده باشد. در نهایت در شرف جنگ پدرش را آزاد می کند.

پروانه از اوایل انیمیشن شروع به روایت داستانی می کند که شخصیت اصلی آن برادر کشته شده اش است. داستان از این قرار است که در جشن برداشت محصول هیولاها حمله می کنند و محصولات روستا را می برند. مردمان روستا جز زاری کاری بلد نیستند. یک پسر راهی لانه شیطان(پادشاه هیولاها) می شود تا محصولات را پس بگیرد. او به آنجا می رسد و با تعریف نحوه کشته شدنش توسط یک انفجار دل شیطان که موجودی فیل شکل است را به رحم می آورد.فیل محصولات را پس می دهد و شادی به روستا باز می گردد.

بچه ای که زود بزرگ شد

رفتار پروانه و خواهرش و دعواهایشان کاملا عادی ایت و نشان می دهد آنها بچه هایی کاملا عادی هستند. اما جبر زمانه باعث می شود تا هر دو خیلی زود تر از موعد بزرگ شوند و بالغ شوند. پروانه با کار کردن، کنار آمدن با مسائلی مثل گم شدن پولش و تعقیب طالبان و خواهرش با تن دادن به ازدواجی اجباری. مسئله ای غم انگیز که عمق تلخ بودن وقایع افغانستان را برای ما روشن می کند. داستان دوست پروانه و نوع شیطنت کردن همبازی شدنشان در قامت پسران نمونه دیگری برای درک کودکان جنگ زده است.

نان آور؛ تحلیل پروانه و داستانش

پروانه خود را شبیه پسر ها می کند. اما این کار برعکس بسیاری دیگر از آثار سینمایی و سریالی است. در آثار دیگر با توهمات و مطالبات فمنیسمی یا حتی همجنسگرایانه این کار توجیه می شود. اما اینجا پروانه مجبور است. او با مادرش حتی سعی کرد با همان ظاهر زنانه کاری کند اما نشد و مادرش کتک خورد. او هم بخاطر حقوق مدنی یا امثال این حرف ها خود را شبیه پسران نکرد. بلکه بخاطر خرید کردن و پول درآوردن اینکار را کرد. نه قصد تفریح بیشتر داشت، نه هدف فمنیستی داشت و نه فریاد مدنی می زد.

مهم تر از داستان خود پروانه داستانی است که پروانه روایت می کند. در آواخر انیمیشن که داستان پروانه و داستان روایی اش تداخلات سریع، کوتاه و زیادی دارند می فهمیم که این دو داستان با همدیگر قصد روایت ظاهر و باطن یک داستان را دارند. داستان افغانستان. پروانه و زندگی اش آمده اند تا ما از نظر احساسی بهتر وضعیت را درک کنیم. داستانی هم که پروانه روایت می کند آمده تا باطن و مفهوم وضعیت را به ما برساند.

فیل نماد آمریکا است. همانطور که فیل نماد جمهوری خواهان آمریکاست. او پادشاه هیولاهاست و این هیولاها همان طالبان هستند که در حال غارت ملت افغانستان هستند. درست هم هست. هیلاری کلینتون صراحتا بیان می کند تولید کننده طالبان آمریکا بوده. آمریکا والد فرزند ناخلفی به اسم طالبان است که از زبان خودشان هم بیان شده. مردم روستا همان ملت افغان هستند که هیچ قدرت مقابله ای در برابر طالبان جز زاری ندارند.

حالا راه حل چیست؟ یک پسر نزد پادشاه هیولاها(تروریست ها) می رود. اما او هم توان جنگ با آنها را ندارد. پسرک با تعریف نحوه کشته شدنش دل پادشاه را به رحم می آورد. سپس پادشاه، هیولاهای تحت امرش را مجبور به بازگرداندن حق ملت افغان می کند. این یعنی مردم افغانستان با ناله و سخن گفتن از وضعیتشان باید دلسوزی غربی ها را خریداری کنند تا آنها فکری برایشان بکنند. همان کاری که بارها دیده ایم. گریه کردن جلوی دوربین و توییت زدن خطاب به سازمان ملل و اروپا برای رسیدگی به وضعیتشان. داستان پسرک برعکس بسیاری از داستان های مشابهش قهرمانانه نیست که برود و شیطان را نابود کند. او ضعیف است و التماس می کند. هیچ قهرمانی وجود ندارد.

همزمانی پایان قصه با فرار شجاعانه مادر و خواهر پروانه، آزادی پدر پروانه، پاک شدن هوا به اندازه پیدا شدن هاله ماه و البته حضور جنگنده های آمریکایی است. یعنی آمریکا راه حل نجات افغانستان است حتی با اینکه خود داستان می داند به وجود آورنده طالبان چه کسی بوده.

اما در آخر چه شد؟ این انیمیشن مال زمانی است که هنوز آمریکا از افغانستان نرفته بود. حضور آمریکا در افغانستان چیزی جز چند برابر شدن تولید تریاک، خسارت و کشته شدن مردم محلی نداشت. طالبان را هم نابود نکرد. جالب است که حتی رفتنش با تلفات و خسارت همراه بود. انیمیشن نان آور امید به دل آمریکا بسته؟ این هم پاسخت.

خب پس راه حل انیمیشن نان آور به درد جرز دیوار می خورد و آن همه فضا سازی امید بخش آخر داستان توهمی بیش نبوده.

طالبان؛ به اسم محمد(ص) به کام معاویه

تروریست های دستساز آمریکا اعم از طالبان و داعش همه با عقاید افراطی خاصی پرورش یافته اند. کسینجر و ترامپ داعش را تولید شده دست آمریکا و کلینتون طالبان را تولیدی آمریکا معرفی می کند. این ها اشخاص کمی در آمریکا نیستند. کسینجر بار ها بر حفظ قدرت داعش در منطقه تاکید کرده است.

این گروه های تروریستی دم از اسلام و پیامبر می زنند و پرچمشان هم با نام پیامبر و خدا طراحی شده. اما نه در عقاید و نه در احکام ذره ای به اسلام و سیره پیامبر نزدیک نیستند. فقط بدانید داعشی ها معتقد بودند برای عقد کردن یک زن یا صیغه کردن او دست روی سرش بگذارید و سه بار الله اکبر بگویید. آخر این کجای سیره پیامبر آمده؟

چنین گروه های وحشی با نام اسلام و پیامبر خود را توجیه می کنند. همانطور که معاویه اعمال خود را توجیه می کرد. یک عاقل تاریخ خوانده می فهمد معاویه عطش قدرت، لذت و ثروت داشت. تنها راه ساکت کردن اعراب مسلمان هم فریب آنها با رسانه بود تا خود را مرید پیامبر محبوب اعراب نشان دهد و حتی گاهی سیره او را هم تحریف کند.

طالبان و داعش چه تفاوتی با معاویه دارند؟ خودشان شهوت پرست هستند و طالب قدرت و ثروتند. به دنبال لذت های حرام هستند و آوازه حرمسرا ها و مجالس می و مشروبشان به گوش همه رسیده. در احکام و شیوه زندگی آنقدر سخت گیرند که اگر حقیقتا سیره پیامبر این بود اصلا محبوب دلها و تغییر دهنده زندگی جاهلی اعراب آن زمان نمی شد.

عقاید مشابه طالبان و داعش بهترین دست پرورده های آمریکا هستتد. چراکه عامل اصلی عدم پیشرفت کشور هایی می شوند که حاکمانشان داعش و طالبان است. پس برای جلوگیری از پیشرفت و باز شدن راه چپاول بهترین راه به حاکمیت رساندن عقیده های این چنینی است. آمریکا زمین های کشاورزی افغانستان را حرام کشت خشخاش کرد و با تولید تریاک که مادر مواد مخدر است سود سرشاری از تجارت مواد مخدر به دست آورد. همچنین دستبرد بزرگی به منابع لیتیم(نفت قرن 21) و سنگ های قیمتی افغانستان زد. بله چپاول کرد با حاکم کردن عقیده ای افراطی.

شاید برای ما هم اتفاق بی افتد

به برخی احکام به اصطلاح علمای سیستان و بلوچستان دقت کنید:

• چهره زن عورت اوست و باید با نقاب یا برقع چهره را بپوشاند و یک یا دو چشمش فقط مجاز به نمایان شدن هستند.

• برخی علما تحصیل زنان را ممنوع و حرام اعلام کرده اند.

• برخی علما تحصیل زنان را فقط در صورت تدریس توسط محارم مجاز دانسته اند.

• برخی علما شرایط خاصی در نظر گرفته اند که زنان بتوانند تحصیل کنند. مثلا کلاس ها باید تفکیک جنسیتی باشد و مدرس زن باشد. اگر کلاس ها مختلط باشد زنان با حصار، پرده یا شیشه یک طرف دید باید جدا شوند.

• شنیدن صدای زنان از طریق رادیو و تلویزیون برای مردان جایز نیست.

• زنان فقط در صورت ضرورت حق خروج از خانه را دارند.

• یکی از مردم بلوچ در مقابل علما گفته بود: طی چهل سال ما فقط اجازه فراگیری علوم دینی داشته ایم و حتی سواد خواندن و نوشتن برایمان جایز نبوده، داشتن دوچرخه، رادیو و اصلاح کردن سر به سواری خر شیطان و انگلیسی و کافر بودن تشبیه می شده.

منبع

به نظر شما تمام خاک این استان را طلا هم بگیرید با چنین عقایدی پیشرفتی حاصل می شود؟ نه. چون این عقاید پرورش می یابند که جلوی پیشرفت را بگیرند. صاحبان این احکام خود با چندین خودروی لوکس تردد می کنند و سفره های پر رنگ و لعابی دارند. چیزی شبیه به زیست معاویه.

جالب است بدانید صاحبان این احکام دم از عدالت، شریعت، دین و آزادی هم می زنند. کسانی که خودشان عامل اصلی فلاکت هستند با شیوه زندگی که پیشنهاد می دهند.

حرف آخر انیمیشن نان آور

انیمیشن نان آور راه حلی داد که تاریخ اثبات کرد بی فایده است. همانطور که یک انگلیسی در یتیم خانه ایران گفت “هرگاه ملتی پشت یک رهبر بایستند و از او حمایت کنند دنیا برای آنها سر خم خواهد کرد”. اما در غیر این چیزی مثل دوره قاجاری ما بر ما حاکم خواهد شد. در ضمن با مطالعه عمیق طالبان که علتش دغدغه آفرینی انیمیشن نان آور بود به عوامل عدم پیشرفتی رسیدیم که ممکن است دامن گیر مردم خودمان هم بشود. پس باید ممنون این انیمیشن هم باشیم.