نگاهی بر تاریخچه بتمن(آدام وست) اولین هنرپیشه فیلم مشهور «بتمن» در دهه ۶۰ میلادی، در نهم ژوئن در سن ۸۸ سالگی به علت بیماری سرطان خون درگذشت. «آدام وست» نخستین بار در سال ۱۹۶۶ نقش بتمن را بازی کرد. وست در مصاحبه‌ای که در سال ۲۰۱۰ انجام داد می‌گوید: موفقیت این شخصیت ناشی از نویسندگان خوبی بوده که برای آن کار می‌کردند.
شخصیت بتمن توسط «باب کین» (طراح) و «بیل فینگر» (نویسنده) خلق شد و اولین بار در شماره ۲۷ مجموعه کمیک‌های کاراگاهی (سال ۱۹۳۹) حضور یافت. به این شخصیت با القابی مانند مبارز شنل‌پوش، شوالیه تاریکی و بزرگترین کارآگاه دنیا نیز اشاره می‌شود.
«بتمن» زمانی یک مقام در ارتش به حساب می‌آمد. این نام متعلق به افسری بود که به صورت منظم خدمت می‌کرد. همچنین طرح اولیه شخصیت بتمن توسط ترکیبی از چند فیلم و نقاشی به وجود آمده است. بال‌های بتمن توسط طرح اولیه وسیله پروازی (بال‌زن) داوینچی، لباس‌ها و شخصیت او از فیلمی به نام «Bat Whisperers» در سال ۱۹۳۰، نقاب او از فیلم «The Mask of Zorro» در سال ۱۹۲۰ و در نهایت مخفی ماندن و هویت دوگانه او، از شخصیتی قدیمی به نام «Shadow» الهام گرفته شده‌است. «بیل فینگر» همکار «باب کین» دراین باره می‌گوید: بال‌های خفاشی، همانند شنل، ایده کین بود که از بال‌زن «لئوناردو داوینچی» الهام گرفته بود.
«بروس وین»، که نام اصلی بتمن در قصه‌های او است، در زندگی روزانه خود، یک کارخانه‌دار میلیاردر، ولخرج، خوشگذران و خیّر است. والدین او در کودکی جلوی چشمان او به قتل رسیدند و از آن زمان، وی قسم خورده که از تبهکاران انتقام بگیرد و عدالت را به جامعه بازگرداند. او تمرین‌های فکری و جسمی مختلفی را پشت سر می‌گذارد؛ اما درمی‌یابد این‌ها کافی نیست. او می‌داند که جنایتکاران خیلی خرافاتی‌اند، بنابراین باید با نمادی علیه آن‌ها بجنگد که ترس را به قلبشان وارد کند. در همین لحظه یک خفاش از پنجره وارد می‌شود و الهام‌بخش بروس برای انتخاب شخصیت بتمن (مرد خفاشی) می‌شود. نکته جالب اینجاست که بر خلاف اغلب ابرقهرمانان، او دارای توانایی‌های ابرانسانی نیست.
«فینگر» در مورد رسیدن به نام «بروس وین» برای هویت اصلی بتمن گفته است: نام کوچک بروس وین از رابرت بروس گرفته شده‌است، که یک وطن‌پرست اسکاتلندی است.
در مه ۲۰۱۱، بتمن بعد از سوپرمن در رتبه دوم فهرست «۱۰۰ شخصیت کمیک‌بوکی برتر تاریخ» که توسط آی‌جی‌ان منتشر شد، قرار گرفت. همچنین امپایر (یک مجله انگلیسی درباره فیلم‌ها و آثار سینمایی کلاسیک و به روز است که می‌توان گفت بزرگترین و معروف‌ترین مجله سینمایی جهان است) او را در رتبه دوم برترین شخصیت‌های کمیک‌بوکی تاریخ قرار داده است.
یکی از اهداف اصلی ساخت شخصیت هایی مانند بتمن ارائه الگوی انسان تراز به عنوان یک نماد فرهنگ آمریکایی است. تمدن کم سن و سال کشور آمریکا که در مؤلفه‌های فرهنگی و هویتی چیزی از خود ندارد و ترکیبی از فرهنگ‌های دیگر را سرقت کرده است، برای گسترش و بقا و هویت دادن به خود و مردمان خود چاره‌ای جز خلق خیالی اسطوره‌های کاغذی و ویرچوال ندارد. تا شاید از این راه بتواند برای خود مرزهای هویتی دست و پا کند.
همچنین تولد ابرقهرمان‌ها در هنر آمریکا برای القای ابرقدرتی کشور آمریکا می‌باشد. برای القای روانی و تأثیرگذاری روانی بر ذهن و فکر مردم دنیا از سنین کودکی چه راهی بهتر از خلق ابر قهرمان‌ها و ابر مردان و ابر زنان آمریکایی در قالب فیلم و سریال و انیمیشن و بازی های رایانه‌ای. یکی از مؤلفه های استعمار در دنیای کنونی استعمار روانی (Psycho Colonialism) یعنی استعمار ذهن و اندیشه انسان هاست.
در خلق شخصیت‌هایی همچون بتمن مفهوم منجی بودن آن هم به صورتی که در قالب یک انسان معمولی در میان مردم زندگی می‌کند، قابل توجه است. در تفکر شیعه نسبت به منجی بشریت این مسأله وجود دارد که حضرت ولی عصر (عج) در زمان غیبت به مانند یک انسان معمولی در میان مردم زندگی می‌کند در حالی که مردم او را نمی‌شناسند. چه دلیلی دارد که در بسیاری از داستان‌های ابر قهرمانان غربی این مسأله وجود دارد؟ حتی در مورد شخصیت زورو نیز این موضوع را می‌بینیم. چرا این تقلید به وسیله آن‌ها صورت گرفته است؟ آیا برای پاک کردن شخصیت‌های دینی از اذهان عمومی و جایگزین کردن شخصیت‌های ساخته و پرداخته خودشان متناسب با ایدئولوژی و اهداف سلطه‌طلبانه خود این کار را انجام می‌دهند؟ یا می‌تواند دلایل و اهداف دیگری نیز وجود داشته‌باشد؟
موعود اصلی و منجی حاکمان تمدن غرب، «لوسیفر» است و در میان اسطوره‌های هنری‌شان، بتمن شباهت‌های زیادی به «لوسیفر» دارد.
نزدیک به ۸۰ سال از خلق شخصیت بتمن می‌گذرد؛ اما آن قدر آن را تکرار می‌کنند، که فراموش نشود. یکی از کمپانی‌هایی که برای ارائه شخصیت بتمن در سینما بسیار تلاش کرده کمپانی یهودی «برادران وارنر» است.
