“ندای وظیفه”تمرینی برای آدمکشی در دنیای حقیقی

 بازی های کامپیوتری تیراندازی اول شخص از ابتدا از جمله پرطرفدارترین بازی های کامپیوتری بوده اند. در سالهای اخیر به دلیل پیشرفت های به عمل آمده در زمینه نرم افزارهای طراحی و همچنین معرفی کارت های گرافیکی برتر، کیفیت بازی های کامپیوتری نیز افزایش یافته است.

یکی از نکات مهم در مورد بازی های تیراندازی اول شخص افزایش بیش از پیش شباهت این بازی ها به واقعیت است. میزان تکان و لگد سلاح ها به همراه قدرت تخریب آنها به شکل عجیبی به واقعیت شبیه است و به شکل خواسته یا ناخواسته باعث شده است تا دقت تیراندازی کودکان و نوجوانان مخاطب این بازی ها شدیدا افزایش یابد.

این مسئله باعث شده است تا دانشگاه ایالتی “اوهایو” دست به انجام تحقیقاتی در مورد اثر این گونه از بازی های کامپیوتری بر روی دقت تیراندازی در کودکان داشته باشد. “برد بوشمن” استاد بخش روانشناسی و ارتباطات این دانشگاه می گوید: «استفاده از بازی های کامپیوتری و شبیه سازهای شبیه به آن برای آموزش تیراندازی به نیروهای پلیس و نظامی در دنیا سابقه دارد.»

به هر حال این بازی ها که در آن شما با یک سلاح که بسیار به نمونه واقعی نزدیک است به انسان هایی در فضای مجازی شلیک می کنید باعث خواهد شد تا دقت تیراندازی شما نیز افزایش یابد.

نکته دیگر این است که این بازی ها برای هر چه شبیه تر شدن به واقعیت طوری طراحی شده اند که برخورد گلوله به اندام حیاتی بدن باعث مرگ سریعتر نفرات مقابل می شود. این مسئله باعث شده است تا بسیاری از کاربران در هنگام بازی به سمت سر شلیک کنند زیرا اصابت یک تیر به سر در این بازی ها باعث مرگ آنی نفرات مقابل شما می شود.

بازی های سری “Call Of Duty” یکی از بهترین نمونه ها برای این مسئله است. در این بازی و خصوصا در نسخه های جدید آن که به جنگ هایی در زمان حال و با سلاح های امروزی پرداخته می شود از سیستم های کنترلی متفاوتی بهره می برند. در گونه ای از این سیستم های کنترلی از سیستمی شبیه به یک سلاح استفاده می شود که با استفاده از نور لیزر کار کرده و دقیقا به مانند شبیه سازی یک میدان جنگ واقعی است.

در آزمایش صورت گرفته در دانشگاه اوهایو مشخص شده است که افرادی که با استفاده از سلاح های شبیه ساز بازی را انجام داده اند 90 درصد نسبت به افرادی که این بازی ها را انجام نداده اند از دقت بیشتری در تیراندازی برخوردار بودند. در ادامه این آزمایش 151 دانش آموز نوجوان به 3 دسته تقسیم شده اند و هر کدام از این گروها به انجام یک بازی پرداخته اند.

یک گروه به انجام بازی “رزیدنت اویل 4” پرداختند، گروه دیگر به انجام بازی تیراندازی بدون خشونت در کنسول “Wii” پرداختند و گروه بعدی هم به انجام بازی “قارچ خور” پرداختند.

پس از انجام 20 دقیقه بازی این دانش آموزان به یک سالن تیراندازی با کلت بادی برده شده اند که اندازه و نیروی لگد آن شبیه به یک سلاح کمری 9 میلی متری است. این افراد بایستی 16 گلوله را به آدمکی به ارتفاع 1.8 متر در فاصله 6 متری خود شلیک می کردند. کاربرانی که از سیستم کنترلی شبیه به سلاح استفاده کرده بودند بیشترین اصابت به سر را داشتند و توانسته بودند 7 گلوله را با موفقیت به سمت سر شلیک کنند.

نکته جالب این جا است که این گروه بدون این که به آنان گفته شود به سمت سر شلیک کنند این کار را انجام داده بودند و در عین حال به سایر بخش های هدف مورد نظر توجه نداشته و تنها به سمت بالا تنه و خصوصا سر شلیک کرده بودند. سایرین که بازی های غیر خشن را انجام داده بودند به صورت میانگین دو اصابت به سر داشتند.

“آندرس برینگ برییک” مرد نروژی که سال گذشته یکی از خونین ترین حوادث این کشور آرام در شمال اروپا را رقم زد به اعتراف خود از بازی سری Call Of Duty برای تمرین تیراندازی استفاده می کرده است و در روز حادثه نیز دوربینی شبیه به دوربین های به کار رفته بر روی سلاح های موجود در بازی را بر روی سلاح خود نصب کرده بوده است. در مجموع 67 نفر از قربانیان وی به صورت مستقیم مورد اصابت گلوله قرار گرفتند که در این میان 56 نفر در ناحیه سر مورد اصابت قرار گرفتند.

این آمار برای یک شخص غیر نظامی از لحاظ دقت تیراندازی بسیار عالی است که البته باید گفت این دقت مرگبار او خونین ترین روز نروژ پس از پایان جنگ دوم جهانی را رقم زد.

در نهایت باید گفت که این آزمایشات و همچنین مورد قاتل نروژی نشان می دهد که بازی های کامپیوتری امروزی تا چه اندازه می توانند مخرب بوده و یک کودک و یا نوجوان بی گناه را که حتی به یک سلاح نزدیک هم نشده است به یک تیرانداز دقیق تبدیل کند تا در صورت لزوم از آن در زمان خشم استفاده کرده و نتایجی فاجعه بار به وجود آورد.