نقد و رمزگشایی سریال True Detective 2014 (کاراگاه حقیقی)

درباره کارکوسا و پادشاه زرد

البته سالهاست بروی این نماد کار شده است ولی دقتی بروش نشده است. “خانواده سیمپسون منشا اولیه تمامی این تئوری های هالیووده “

نماد گیت سالهاست مورد استفاده است ولی موذیانه پنهان شده
آخریش در همین فیلم سینمایی نوح که اصلا داستانی متفاوت از آنچه که ما در بچگی در قصص القرآن خوندیم داشت
هرچی بود نوح پیامبر نبوداین عکس زمانی ست که نوح از دست پدر بزرگ خود معجونی می نوشد و به دنیای دیگری میرود و الهاماتی از آینده به او داده میشود و از دروازه زمان عبور میکند.

“تازه الان سخت گیرانه برخورد نکردم و گرنه حالت دست ها رو ببینید که یک هرم را شکل داده و در همون سکانس جد نوح برای پسرش یک هرم را درست میکند.”

که البته پایرامید و هرم کاملا مرتبط با گیت و دروازه ست
این سکانس زمانی ست که فرشتگان حامی نوح عروج میکنند و از زمین به آسمان ها باز میگرددند و از این گیت ها و دروازه ها عبور میکنند

و این هم باز گیتی که پرندگان با آن مواجه میشوند و جی پی اس اونها از کار میوفته

شما جمله پایین را در سریال زیاد شنیده اید:

زمان یک چرخه است که مدام تکرار می شود، تو این کار را دوباره انجام خواهی داد.

در دنیای کیمیاگری باستان یونانیان و فیلسوفان برای خود نظریه و سمبول های زیادی داشتند یکی از قدیمی ترین سمبل ها نماد یک اژدها است که به شکل یک دایره دور خود می چرخد، و خود را می خورد و دوباره از طرف دیگر کم کم متولد می شود! کسی که با موجود پلید دست و پنجه نرم می کند باید مواظب باشد ممکن است خودش به اَن موجود پلید تبدیل شود! حال ماری یا اژدهایی که قصد دارد خود را بخورد نماد چیست؟ فلسفه اش چیست؟ او خود را می خورد تا دوباره پدید اَید، نشان از چرخه همیشگی و فناناپذیر دارد!

در پایان فصل اول سریال در میابیم که “راس کوهن” (متیو مک‌کانهی) به نوعی از رستاخیزی و تجدید تفکری جدید، با کمک دوست و همکار خود “مارتی” (وودی هارلسون) میرسد. کوهن در پایان فصل از بن‌بست خلق شده به گریه می‌افتد و شاید در نهایت به پوچی وجودش پی‌میبرد و آن هم زمانی رخ میدهد که در “کارکوسا”‌ی قاتل سریال گرفتار میشود و نماد طلسم‌وارانه سریال را به شکل تصویری از جهان و خلقت در ذهن خود درک میکند. نماد کارکوسا شباهت بسیاری به اژدهایی دارد که “از یک سمت خود را میخورد و از سمت دیگر متولد میشود” و در بیان ساده‌تر، این نشان یونان باستان که گاهانه به چین و رشته‌های آلپ هم گوشه‌ِ چشمی، اشاره فلسفی و معناشناسی دارد، همان جمله معروف کوهن در طول سریال را تداعی‌گیر میشود، “اشتباهات بشر و انسان‌ها، همانند یک چرخه است که پایان پذیری نیست و با پایان آن اشتباه، همه چیز دوباره از نو آغاز میشود” اگر چه این چرخه و نماد به شکل و شمایل اژدها در فلسفه یونان باستان آمده است ولی کوهن در نهایت آن را به صورت کهکشان و عالم خلقت، در ذهن خود و دالان مرگ‌آور کارکوسا پیدا و درک میکند. البته تداعی این فلسفه باستانی تنها در نمادگرایی بیان شده در تاسف غم و اندوه کارگاه کوهن از پوچی وجودش نمیباشد.

جمله “اشتباهات بشری و برخورد سیکل‌وارانه آن، که هرگز این اشتباهات و رخدادها پایانی ندارند و همیشه و هیشه هر اتفاقی رخ خواهد داد و پایانی نمیتوان برای آن قائل بود” بسیار ماهرانه در فیلمنامه‌ی پیزولاتو به کار رفته است و با توجه به آن باید به فیلمنامه نوشته شده سریال، نمره “شاهکار” را اعطاء نمود. تحلیل این جمله آن است که، در زندگی همکار کارگاه کوهن، مارتی که در نقطه مخالف کوهن قرار گرفته است، شخصیتی عادی با تفکرات نه چندان عمیق که دوست دارد تا مجرمان را دستگیر کند و به ارتقاء رتبه در شغل خود برسد و هرگز به دنبال کتاب‌هایی با نمادهایی از پوچگرایی یا فلسفه جنایت‌شناسی نبوده است و تنها “مرد خانواده” و “کارگاهی موفق” بودن هدف کلی زندگی‌اش میباشد، دیده میشود. مارتی شخصیتی متزلزل را به نمایش میگذارد، شخصیتی دور از پیچیدگی و بسیار ساده و سطحی، اما نکته مهم کل زندگی او، نشان کارکوسا‌ وارانه آن است، مارتی شخصی است که در زندگی خود مرتکب اشتباه میشود و مجددا آن اشتباه را  انجام میدهد، عذرخواهی میکند، بار دیگر مرتکب اشتباهی از همان جنس میشود و باز مرتکب اشتباه میشود و زندگی‌اش همانند یک سیکل و چرخه‌ای بسته میباشد که هرگز در آن مسیر خطی دیده نمیشود. منظور از مسیر خطی آن است که “اشتباهی انجام دهد و پیشمان میشود و برای همیشه تا آخر عمر پاک از این سبک اشتباه بماند” میباشد. مارتی تداعی زیبایی از نماد کارکوسا یا همان اژدهای مفهومی سریال میباشد که از یک طرف خورده میشود و از طرفی متولد میشود و مسیر بسته‌ای را که هیچ چیزی در آن نیست و عملا پوچی از آن استنباط میشود را بیان میشود.

در True Detective استدلال و شرح فلسفه کارکوسا بر پایه، پوچ‌گرایی مطلق جهان خلق بیان شده میباشد

پس تا این مرحله از تحلیل و بررسی سریال کارگاه واقعی – فصل اول، به این درک از کارکوسا رسیدیم که؛ این نمادِ به ظاهر ساده و سطحی، الگویی از تفکر فلسفی حاکم بر جهان است که در آن مسیر به شکل سیکل و رخداد اتفاقات به شکل زنجیروار، به هم گره خورده است که در زندگی کوهن و مارتی این الگو اثبات شده و قابل مشاهده است و از این رو، هر دو توانایی خروج از آن را به سادگی هر چه تمام‌تر ندارد و به عبارتی نمیتوانند از آن خارج شوند و با این نگرش، باید به طور کلی جمله معروفِ “بشر سرنوشت خود را با عملکرد خود معین و مشخص میکند” را، نادیده گرفت و رد کرد، چرا که در سیکل کارکوسای سریال کارگاه حقیقی، سرنوشت هر شخصی از قبل مقدر و معین شده و بشر تنها در آن گرفتار شده است و باید به این نتیجه رسید که؛ بشر سرنوشت‌اش را در دستان دیگران قرار داده است و تنها حضور او همانند بازی‌های “خیمه شب بازی” قلم داد میشود و او (انسان) هیچ نقشی در خلق فرصت و رخداد‌های طبیعیِ در نظر گرفته شده، ندارد؛ “انسان‌های خوب برای همیشه خوب هستند و انسان های بد برای همیشه بد” نبرد بین شرارت و خوبی است (عبارت نبرد بین خیر و شر، عبارتی است که بسیاری از جمله پیزولاتو در مفهوم کارکوسا و عمق مفهوم‌گرایی فیلمنامه فصل اول خود، از آن صحبت کرده بود) که هرگز تغییر پذیر نمیباشد و همیشه چیز، یا سفید یا سیاه است و هرگز حد وسط و تغییر‌پذیر بودنی وجود ندارد و انسان که قرار بود بازی‌های بسیار مهمی را در جهان خلق شده انجام دهد، نمیتواند از نقش خود خارج شود چرا که جهان هستی بر اساس پایه کارکوسا نوشته شده است و خروج از آن امری انجام نشدنی و امکان‌ناپذیر است، فلسفه کارکوسا در نهایت به بن‌بستی سخت و پیچیده‌ای بر میخورد که کوهن و مارتی در آن گرفتار شده‌اند و جهان نیز بر محور حکم آن میچرخد و در نهایت کارکوسا همه چیز را زیر سوال میبرد و عنوان میکند که بشر باید از برنامه هیچ‌شناسی و پوچ‌گرایی پیروی کند و خلقت بشر از روی برنامه‌ای مشخص و از قبل معین شده است، دیگر بهشت و جهنمی برای بشر معنا ندارد، تنها خالقی بوده که او را خلق کرده و در نهایت او را در مسیر بسته‌ای قرار داده است و تمام.

اکنون سوال اینجاست که با توجه به این تفکر، مکان نهایی ما بر اساس کتاب‌های آسمانی مشخص شده است، اگر بد هستیم تا آخر بد خواهیم ماند و به جهنم خواهیم رفت و اگر خوب هستیم تا ابد خوب خواهیم ماند و در بهشت وعده داده شده قدم خواهم گذاشت؛ حال ما کار زشت و بدی انجام داده‌ایم ولی مسیر ما معین شده است، پس دیگر پرستش معبود و خدا تمام شده است چون که در هر صورت دیگر مورد لطف و عنایت خداوند و بخشش او قرار نخواهیم گرفت، پس بیایید کلا وجود خداوند را زیر سوال ببریم و او را انکار کنیم و به هویتی که خودمان هستیم و از آن تعلق خاطر و وجود میگیریم، رجعت کنیم، آری ما از جنس تصورات و اعمال زشت هستیم و رهبری ما نیز بر عهده شیطان است، پس باید او را بپرستیم. اینگونه فلسفه کارکوسا به جاه طلبی هر چه تمام از بُعد پوچی به مرحله نهایی یعنی شیطان‌پرستی میرسد.