وحشت فلج‌کننده بازی های رایانه ای از شیطان درون گرفته تا رزیدنت اویل (18+ )
دستاورد بازی شیطان درون و بازی های ترسناک
پرخاشگري_تیک عصبی استرس، بدخوابي و ضعف هاي مفصلي و بينايي بي نظمي
خود محوري كندي رشد جسماني آسيب هاي مفصلي
بازي «شيطان درون۱» توسط سازنده بازي مشهور «رزيدنت اويل۲»، «شينجي ميکامي۳» طراحي شده است. فردي که پس از ترک شرکت «کپکام۴»، شرکت «تنگو گيم ورکس۵» را تاسيس مي‌نمايد و نخستين بازي خود را در اين شرکت توليد مي‌کند.
اين بازي در ۱۴ اکتبر امسال به بازار عرضه خواهد شد که براساس اطلاعات منتشر شده، براي پلتفرم‌هاي «پي اس ۳»، «پي اس ۴»، «ایکس باکس ۳۶۰»، «اکس باکس وان۶» و «رايانه شخصي» توسط شرکت «بتستا۷» قابل عرضه است.
«شيطان درون»، بازيي با درونمايه «ترس بقا۸» است که مولفه‌هايي از ژانرهاي «جهان باز۹»، «ماجرايي-معمايي۱۰» و «اکشن» را به خدمت گرفته است. داستان اين بازي، پيرامون کارآگاه «سباستين کستلانوس۱۱» و همراهان وي، جوزف اودا۱۲ و جولي کيدمن۱۳ است. آنها درحال تجسس از يک صحنه جنايت وحشتناک هستند، که يک نيروي قدرتمند و مرموز در کمين آنها بوده و با ضربه‌اي ناگهاني سباستين را بيهوش مي‌کند. سباستين وقتي به هوش مي‌آيد، به همراه تعدادي ديگر از جنازه ها از سقف آويزان است و پس از تلاش فراوان، مي‌تواند خود را پايين آورد اما براي خروج از محيط بايد کليدي را بردارد که روي ميز يک سلاخ ترسناک و عجيب الخلقه است که در اتاق چرخ مي‌زند. او کليد را بدون متوجه شدن سلاخ، برمي‌دارد و از محيط خارج مي‌شود. از فيلم تريلر۱۴ منتشر شده مي‌توان فهميد که مولفه‌هاي «مخفي‌کاري۱۵» نيز در بازي نقش پر رنگي دارند. محيط‌هاي بازي، بسيار تاريک طراحي شده‌اند
در و ديوارها خوني هستند و به شدت حس ترس و وحشت را به بازيکن منتقل مي‌کنند. دشمنان بازي هم طراحي ترسناکي دارند؛ از زامبي‌هايي که دور بدنشان سيم خاردار پيچيده شده و سر و صورتشان پر از ميخ بوده تا موجوداتي با چهار دست و موجوداتي با سري صندوق‌مانند که البته به نظر مي‌آيد براي طراحي اين موجودات از کله هرمي‌هاي سري بازي «سايلنت هيل۱۶» الهام گرفته شده باشد. در ادامه، سباستين سعي دارد از اتاق خارج شود که زنگ خطري به صدا در مي‌آيد و سلاخ عجيب الخلقه با يک اره برقي به دنبال وي مي‌دود تا اينکه سباستين موفق مي‌شود، از ديد او مخفي شود اما سلاخ، بازهم به دنبال سباستين مي‌گردد و او را رها نمي‌کند. در يک مرحله از بازي، بازيکن بايد در استخري از خون و اعضاي بدن تکه تکه شده تا ارتفاع گردن راه برود
او معماهايي را حل مي‌کند که نيازمند دستکاري کردن و بريدن تکه هايي از مغز بيماران رواني‌اي است که تا حدي هشيار هستند. اين بازي از فاسد شدن بدن و اجساد حرکت کننده فراتر رفته و موجودات درون بازي کاملا با ميخ و چوبه‌هاي نوک تيز شکنجه شده‌اند، فک پاييني آنها شکافته شده و در سيم خاردار پيچيده شده است و با همان ظاهر پديدار مي‌شوند.
هدف سباستين در يکي از ماموريت‌هاي بازي، باز کردن دري است در عين حال، وي بزودي مي‌فهمد که براي اين کار بايد پازلي را حل کند ولي تکه‌هاي پازل مربوط به آزمايشات پزشکي آزار دهنده‌اي است که در آن ساختمان به وقوع پيوسته است. افراد درون آن ساختمان عقده‌اي نسبت به مغز انسان دارند. باز کردن سه گانه قفل‌ها که راه سباستين را بسته است، نيازمند اين است که به سه سر بدون بدن مراجعه کنيد و با دريل کردن نقطه خاصي که به حس خاصي از انسان منجر مي‌شود، به هدفتان برسيد. با انجام اين کار، جرياني از خون به سمت در جريان مي يابد و باعث مي‌شود شخصيت اصلي داستان از بابت شرايطي که در آن گير کرده است، حس بدبختي کند.
«ماساتو کيمورا۱۷» (تهيه کننده بازي) در مصاحبه با سايت «گيمز بيت۱۸»، در پاسخ اين سوال که “هدف شما از ساخت بازي «شيطان درون» چيست؟”، مي‌گويد: “ميکامي هميشه مي‌گويد خواستار اين است تا بازيکنان بيان کنند که تا به حال چنين بازي ترسناکي را تجربه نکرده‌اند”. ما مي‌خواهيم بازيکنان واقعا اين احساس را داشته باشند.
اما پس از اين اظهار نظر وقيحانه اخلاقي، نکته تاسف بار اين است که بازي وحشتناکي مانند اين بازي و بازي‌هاي رايانه‌اي از اين دست با استقبال گسترده کاربران روبرو مي‌شوند و هيچ موسسه و سازمان روانشناسي و روانپزشکي، اعتراضي به تحت تاثير قرار گرفتن سلامت روان مخاطبان به وسيله اين بازيها انجام نمي‌دهد. اين بي‌حسي اجتماعي نسبت به اين نوع بازيها، آنقدر گسترش يافته است که برخي سايت‌ها مانند «آنيون» پيش‌تر، اعتراضات به اين بازي را به سخره گرفته‌اند و به تمسخر، صنف «فروشندگان سيم خاردار» را معترضان به بازي «شيطان درون» معرفي مي‌کنند.
مقاله خوبی بود …من تمام این اثار بازی های ترسناک رو دیدم ……مخصوصا تیک عصبی
من دلم میخواسته بازیشون کنم ولی نشده … فیلمشونو ولی زیاد دیدم .. مخصوصا Resident Evil به خاطرِ بازیِ خیره کننده بازیگرِ نقشِ آلیس ؛.. یعنی میلا جوالانچی :دی………………..
بله معمولا بازی ها جذاب و خیره کننده هستند ولی باید به عواقب انها هم فکر کرد
تروخدا هری پاترو همه قسمتاشو نقد کنید…
https://inaghd.ir/harry-potter-and-the-deathly-hallows-2011
بررسی و تحلیل سری فیلم های هری پاتر…امید وارم لذت ببرین
شما دیگه خیلی مسخره اید همه چیو بکوبید افرین اصلا همه بدن ما خوبیم !
فک نکنم چیزی از هنر سردربیارید و صرفا احتمالا پولم میگیرید تا آثار بزرگان رو تخریب کنید
بالاخره یه عاقل دیدیم تو این سایت
ما از هنر سر در نمیاریم.
پولم لابد میگیریم.
تمام کارشناسا و روانشناسا هم شک.ر میخورن:)
تو که پول نمی گیری ی چیز درست و منطقی بنویس که مقالات ما رو عقلانی رد کنه، من کلا سایتو حذف می کنم.
من به شخصه بازی ترسناک نمیتونم بازی کنم با اینکه 24 سالمه بشدت به بازی تمرکز میکنم سر همین موضوع وقتی یه اتفاق یهویی میوفته منو شوکه میکنه و سر درد بدی میگیرم
البته بعضاً کسایی هم پیدا میشن که اصلا این بازیا رو جدی نمیگیرن بازی به پایان میرسونن
سلام به همه
میخوام توی این کامنت من هم تجربیات خودم رو در این رابطه بگم.
من معمولا توی ژانر ترسناک بازی نمی کنم ولی فیلم های ترسناک معروف مثل کانگجیورینگ یا جنگیر رو دیدم.
تا اونجایی که یادم میاد اولین بار که محتوا با ژانر ترسناک دیدم، حدودا 10 سالم بود که پدر و مادرم، DVD یه فیلم ترسناکی رو توی تلوزیون گذاشته بودن که درباره جن و اینا بود.
اون فیلم تاثیر به شدت مخربی روم گذاشت. یادمه که تا قبل از دیدن اون فیلم، هم با تنها خوابیدن و هم با تنها موندن توی خونه مشکلی نداشتم، ولی بعد از دیدن اون فیلم تا 16 سالگی جرئت نمی کردم تنها و در اتاق خودم بخوابم و از موجودات ماورایی مثل جن ترس داشتم. در نهایت تونستم ترسم رو مدیریت کنم و آروم اروم فیلم های ترسناکی مثل کانگجیورینگ رو دیدم و لذت بردم.
در این بازه زمانی تا جای ممکن از فیلم ها یا بازی های ترسناک دوری کردم به جز یک مورد که یادمه حدودا 12 سالم بود و با بازی های کامپیوتری زیاد آشنا نبودم و فقط چند بار که رفته بودم گیم نت، یسری بازیا مثل کانتر رو دیده بودم و اسمشون رو حفظ نبودم. اون موقع ها پدر و مادرم تازه کامپیوتر خریده بودن و من به پدرم گفتم که یه بازی تفنگی بخره برام. پدرمم هم که مثل من با بازی های کامپیوتری آشنا نبود، رفت و رزیدنت اویل 1 تا 4 رو برام گرفت. بعد از نصب بازی فهمیدم که این بازی، اون بازی مد نظرم نیست (من پیشفرضم کانتر بود)، ولی از روی کنجکاوری رزیدنت اویل 4 رو نصب کردم. یادمه به حدی همون مرحله اولش که توی جنگل باید تنها با یه کلت لیزری جلو میرفتم، ترسناک بود که همون شروع مرحله دوم بازی که کل مردم آلوده شده ی روستا، حمله کردن بهم و منو خوردن، دیگه ادامه ندادم و بازی رو حذف کردم. البته که وقتی که 20 سالم بود از روی نوستالژیک بودن اون بازی و اون اتفاقات، دوباره اون بازی رو نصب و بازی کردم که اینبار دیگه با وجود هیچان انگیز بودن بعضی صحنه ها، روی زندگی و تخیلات بعد از بازی کردن من، تاثیر آنچنانی نداشت.
امیدوارم براتون جالب و مفید بوده باشه
تا حالا بازی ترسناک بازی نکردم. ولی دیدن فیلم ترسناک خیلییی روم اثر گذاشته. از همون بچگی کابوس های فوق العاده بد. شب تا صبح بیدار موندن و .. واقعا درگیر میشدم. ی فیلم با دختر عمه ام دیده بودم برای مثال، که باعث شد چند ماه درگیرش باشم. شبها از ترس خوابم نمی‌برد و خوابهای آشفته میدیدم. زیاد گریه میکردم و میترسیدم نکنه واقعیت داشته باشه. چون فیلمش بر اساس ی داستان واقعی بود. خلاصه که چندماه طول کشید از اون وضعیت خلاص شم. از اون به بعد دیگه تصمیم گرفتم سمت این چیزا نرم. نه اعصابشو دارم نه ظرفیتش 🤣.