وحشت فلجکننده بازی های رایانه ای از شیطان درون گرفته تا رزیدنت اویل (18+ )
دستاورد بازی شیطان درون و بازی های ترسناک
پرخاشگري_تیک عصبی استرس، بدخوابي و ضعف هاي مفصلي و بينايي بي نظمي
خود محوري كندي رشد جسماني آسيب هاي مفصلي
بازي «شيطان درون۱» توسط سازنده بازي مشهور «رزيدنت اويل۲»، «شينجي ميکامي۳» طراحي شده است. فردي که پس از ترک شرکت «کپکام۴»، شرکت «تنگو گيم ورکس۵» را تاسيس مينمايد و نخستين بازي خود را در اين شرکت توليد ميکند.
اين بازي در ۱۴ اکتبر امسال به بازار عرضه خواهد شد که براساس اطلاعات منتشر شده، براي پلتفرمهاي «پي اس ۳»، «پي اس ۴»، «ایکس باکس ۳۶۰»، «اکس باکس وان۶» و «رايانه شخصي» توسط شرکت «بتستا۷» قابل عرضه است.
«شيطان درون»، بازيي با درونمايه «ترس بقا۸» است که مولفههايي از ژانرهاي «جهان باز۹»، «ماجرايي-معمايي۱۰» و «اکشن» را به خدمت گرفته است. داستان اين بازي، پيرامون کارآگاه «سباستين کستلانوس۱۱» و همراهان وي، جوزف اودا۱۲ و جولي کيدمن۱۳ است. آنها درحال تجسس از يک صحنه جنايت وحشتناک هستند، که يک نيروي قدرتمند و مرموز در کمين آنها بوده و با ضربهاي ناگهاني سباستين را بيهوش ميکند. سباستين وقتي به هوش ميآيد، به همراه تعدادي ديگر از جنازه ها از سقف آويزان است و پس از تلاش فراوان، ميتواند خود را پايين آورد اما براي خروج از محيط بايد کليدي را بردارد که روي ميز يک سلاخ ترسناک و عجيب الخلقه است که در اتاق چرخ ميزند. او کليد را بدون متوجه شدن سلاخ، برميدارد و از محيط خارج ميشود. از فيلم تريلر۱۴ منتشر شده ميتوان فهميد که مولفههاي «مخفيکاري۱۵» نيز در بازي نقش پر رنگي دارند. محيطهاي بازي، بسيار تاريک طراحي شدهاند
در و ديوارها خوني هستند و به شدت حس ترس و وحشت را به بازيکن منتقل ميکنند. دشمنان بازي هم طراحي ترسناکي دارند؛ از زامبيهايي که دور بدنشان سيم خاردار پيچيده شده و سر و صورتشان پر از ميخ بوده تا موجوداتي با چهار دست و موجوداتي با سري صندوقمانند که البته به نظر ميآيد براي طراحي اين موجودات از کله هرميهاي سري بازي «سايلنت هيل۱۶» الهام گرفته شده باشد. در ادامه، سباستين سعي دارد از اتاق خارج شود که زنگ خطري به صدا در ميآيد و سلاخ عجيب الخلقه با يک اره برقي به دنبال وي ميدود تا اينکه سباستين موفق ميشود، از ديد او مخفي شود اما سلاخ، بازهم به دنبال سباستين ميگردد و او را رها نميکند. در يک مرحله از بازي، بازيکن بايد در استخري از خون و اعضاي بدن تکه تکه شده تا ارتفاع گردن راه برود
او معماهايي را حل ميکند که نيازمند دستکاري کردن و بريدن تکه هايي از مغز بيماران روانياي است که تا حدي هشيار هستند. اين بازي از فاسد شدن بدن و اجساد حرکت کننده فراتر رفته و موجودات درون بازي کاملا با ميخ و چوبههاي نوک تيز شکنجه شدهاند، فک پاييني آنها شکافته شده و در سيم خاردار پيچيده شده است و با همان ظاهر پديدار ميشوند.
هدف سباستين در يکي از ماموريتهاي بازي، باز کردن دري است در عين حال، وي بزودي ميفهمد که براي اين کار بايد پازلي را حل کند ولي تکههاي پازل مربوط به آزمايشات پزشکي آزار دهندهاي است که در آن ساختمان به وقوع پيوسته است. افراد درون آن ساختمان عقدهاي نسبت به مغز انسان دارند. باز کردن سه گانه قفلها که راه سباستين را بسته است، نيازمند اين است که به سه سر بدون بدن مراجعه کنيد و با دريل کردن نقطه خاصي که به حس خاصي از انسان منجر ميشود، به هدفتان برسيد. با انجام اين کار، جرياني از خون به سمت در جريان مي يابد و باعث ميشود شخصيت اصلي داستان از بابت شرايطي که در آن گير کرده است، حس بدبختي کند.
«ماساتو کيمورا۱۷» (تهيه کننده بازي) در مصاحبه با سايت «گيمز بيت۱۸»، در پاسخ اين سوال که “هدف شما از ساخت بازي «شيطان درون» چيست؟”، ميگويد: “ميکامي هميشه ميگويد خواستار اين است تا بازيکنان بيان کنند که تا به حال چنين بازي ترسناکي را تجربه نکردهاند”. ما ميخواهيم بازيکنان واقعا اين احساس را داشته باشند.
اما پس از اين اظهار نظر وقيحانه اخلاقي، نکته تاسف بار اين است که بازي وحشتناکي مانند اين بازي و بازيهاي رايانهاي از اين دست با استقبال گسترده کاربران روبرو ميشوند و هيچ موسسه و سازمان روانشناسي و روانپزشکي، اعتراضي به تحت تاثير قرار گرفتن سلامت روان مخاطبان به وسيله اين بازيها انجام نميدهد. اين بيحسي اجتماعي نسبت به اين نوع بازيها، آنقدر گسترش يافته است که برخي سايتها مانند «آنيون» پيشتر، اعتراضات به اين بازي را به سخره گرفتهاند و به تمسخر، صنف «فروشندگان سيم خاردار» را معترضان به بازي «شيطان درون» معرفي ميکنند.
مقاله خوبی بود …من تمام این اثار بازی های ترسناک رو دیدم ……مخصوصا تیک عصبی
من دلم میخواسته بازیشون کنم ولی نشده … فیلمشونو ولی زیاد دیدم .. مخصوصا Resident Evil به خاطرِ بازیِ خیره کننده بازیگرِ نقشِ آلیس ؛.. یعنی میلا جوالانچی :دی………………..
بله معمولا بازی ها جذاب و خیره کننده هستند ولی باید به عواقب انها هم فکر کرد
تروخدا هری پاترو همه قسمتاشو نقد کنید…
https://inaghd.ir/harry-potter-and-the-deathly-hallows-2011
بررسی و تحلیل سری فیلم های هری پاتر…امید وارم لذت ببرین
شما دیگه خیلی مسخره اید همه چیو بکوبید افرین اصلا همه بدن ما خوبیم !
فک نکنم چیزی از هنر سردربیارید و صرفا احتمالا پولم میگیرید تا آثار بزرگان رو تخریب کنید
بالاخره یه عاقل دیدیم تو این سایت
ما از هنر سر در نمیاریم.
پولم لابد میگیریم.
تمام کارشناسا و روانشناسا هم شک.ر میخورن:)
کی گفته تمام کارشناسا و روانشناسا باهاتون موافقن؟اگه منظورت روانشناسی زرد هست که…
اگرم بدون هیچ تحقیقی فک میکنی عقیدهت درسته و از رو همین میگی همه کارشناسا و روانشناسا باهاتون موافقن…در یک کلام واقعا برات متاسفم
شما یک مدرک از یک کارشناس یا روانشناس بیارید که این موارد رو تایید کرده باشه من مقاله رو حذف می کنم
تو که پول نمی گیری ی چیز درست و منطقی بنویس که مقالات ما رو عقلانی رد کنه، من کلا سایتو حذف می کنم.
بهترین جواب برای شما اینه که این بازی ها رده بندی سنی دارن
اگرم فک میکنین چون این بازی ها ترسناک پس برای هیچ سنی مناسب نیستن بازم واقعا براتون متاسفم
و اما در کل درمورد هدف اصلی سایت:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D8%B1%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C#%D8%A7%D8%AB%D8%B1_%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1%DB%8C
دقیقا نکته همینه
این مقاله هم گفته این بازی ها مناسب کودک و نوجوان نیستن. حتی خود مقاله رده بندی سنی زده
من برا شما مدرک آورده بودم ولی شما اونو حذف کرده بودین
و اینکه چرا نام کاربریمو سانسور کردین؟
واقعا براتون متاسفم که آزادی بیان زیر پا میذارین
محض اطلاع میگم
ویکی پدیا مدرک نیست و حذف هم نشده
و سایت های سئو به صورت پیش فرض و بدون دخالت ناظر خودشون بعضی مطالب رو سانسور میکنن
حتما اسم بدی گذاشتید که سایت سانسور کرده
نیازم به تاسف خوردن نیست
من پیشنهاد می کنم فشار بخورید بهتره براتون
ببینید در بحث آزادی بیان چندتا مقوله وجود داره که باید بررسی بشه،اولا آزادی بیان در دستگاه های حکومتی و ثانیا آزادی بیان در گفتگو های گروهی،این دو مقوله وقتی در کنار هم باشند معنای واقعی آزادی بیان را نشان میدهند،در مقوله اول،آزادی بیان یعنی که شما آزاد باشید یک حرفی رو بزنید و درواقع شما را اینجا آزاد میگذارند که یک حرفی رو بزنید و این سخن خود را وایرال کنید،در این مقوله اعمال دستگاه نظارتی والا در نظر گرفته میشود،یعنی یک دستگاه نظارتی در ورای شما وجود دارد که وظیفه اینه که بر اعمال و سخنان نظارت کند و مقوله اول همین اعمال و وظایف دستگاه نظارتی والا را مشخص میکند،در مقوله دوم،بحث چگونگی ارتباط بین افراد در یک گروه یا در یک مکان مدنظر است،مثل اجلاس ها و مناظرات و … اینجا هیچ دستگاه حکومتی و نظارتی والایی وجود ندارد و همه افراد از یک جایگاه برابر برخوردار هستند و اگر در مقوله اول بحث سر این بود که به افراد اجازه داده شود که صحبت کنند،حالا اینجا گفته میشود که یک فرد چگونه باید صحبت کند که به قولی نظم جلسه را بهم نزند و حق کسی هم ضایع نشود.این مقوله میگوید که شما نمیتوانید هر جور که دلتان خواست صحبت کنید و رفتار کنید،بلکه باید در یک چارچوب مشخص اشتراکی صحبت کنید،شما نمیتوانید بلند شوید و فحاشی کنید و به دیگر حضار جلسه توهین کنید چون اینکار باعث میشود نظم جلسه بهم بریزد و افراد شروع به جنگ و دعوا علیه یکدیگر کنند که خب مسلما در این جلسه هیچوقت نتیجهگیری براساس حقیقت صورت نمیگیرد و براساس قدرت و زور صورت میگیرد که این خود ضد مفهوم آزادی بیان است،از طرفی شما باید برای گفتار های خود مدرک قانعکنندهای بیاورید و دروغگویی و انحراف اذهان عمومی هم خود مجددا ضد مفهوم آزادی بیان هستند.
این از تعریف آزادی بیان.
شما گفته بودید که بازی ها ردهبندی سنی دارند،خیلی چیزها در دنیای امروز ردهبندی سنی دارد ولی آیا پاسخگو هست؟چرا باید یک چیز کلا مضر را در دسترس قرار داد و در انتها با یک درجهبندی سنی که خودمان میدانیم این راهحل پاسخگو نیست،مسئولیت را از گردن خودمان باز کنیم؟سوال من اینه که این بازی حتی برای همان ردهبندی سنی که خود سازندگان گفتهاند هم،چه فایده ای داشته است که نباید حذف شود؟مسلما پاسخ شما این است که افراد در آن سن دچار شور و هیجان خاص سن خود هستند و این بازی ها کمک میکنند که این شور و هیجان ارضا شود،خب بله این شور و هیجان باید مسلما جایی تخلیه شود ولی آیا هرجایی؟تاثیرات که یک بازی میتواند در دراز مدت برروی روحیه و ذهنیت فرد بگذارد را نباید در نظر گرفت؟ما نمیخواهیم بواسطه ارضا یک کشش روانی و ذهنی،آسیبی به ذهن و روحیه خودمان وارد کنیم.
این از بحث ردهبندی سنی.
شما گفته بودید که از ویکیپدیا مدرک آورید،تو این حوزه موضوعات،ما چندین نظر مختلف و متفاوت داریم و ویکیپدیا فقط توسط یک نفر و مسلما یک دیدگاه از میان چندین دیدگاه نوشته شدهاست و نمیتواند جامعیت داشته باشد
من به شخصه بازی ترسناک نمیتونم بازی کنم با اینکه 24 سالمه بشدت به بازی تمرکز میکنم سر همین موضوع وقتی یه اتفاق یهویی میوفته منو شوکه میکنه و سر درد بدی میگیرم
البته بعضاً کسایی هم پیدا میشن که اصلا این بازیا رو جدی نمیگیرن بازی به پایان میرسونن
سلام به همه
میخوام توی این کامنت من هم تجربیات خودم رو در این رابطه بگم.
من معمولا توی ژانر ترسناک بازی نمی کنم ولی فیلم های ترسناک معروف مثل کانگجیورینگ یا جنگیر رو دیدم.
تا اونجایی که یادم میاد اولین بار که محتوا با ژانر ترسناک دیدم، حدودا 10 سالم بود که پدر و مادرم، DVD یه فیلم ترسناکی رو توی تلوزیون گذاشته بودن که درباره جن و اینا بود.
اون فیلم تاثیر به شدت مخربی روم گذاشت. یادمه که تا قبل از دیدن اون فیلم، هم با تنها خوابیدن و هم با تنها موندن توی خونه مشکلی نداشتم، ولی بعد از دیدن اون فیلم تا 16 سالگی جرئت نمی کردم تنها و در اتاق خودم بخوابم و از موجودات ماورایی مثل جن ترس داشتم. در نهایت تونستم ترسم رو مدیریت کنم و آروم اروم فیلم های ترسناکی مثل کانگجیورینگ رو دیدم و لذت بردم.
در این بازه زمانی تا جای ممکن از فیلم ها یا بازی های ترسناک دوری کردم به جز یک مورد که یادمه حدودا 12 سالم بود و با بازی های کامپیوتری زیاد آشنا نبودم و فقط چند بار که رفته بودم گیم نت، یسری بازیا مثل کانتر رو دیده بودم و اسمشون رو حفظ نبودم. اون موقع ها پدر و مادرم تازه کامپیوتر خریده بودن و من به پدرم گفتم که یه بازی تفنگی بخره برام. پدرمم هم که مثل من با بازی های کامپیوتری آشنا نبود، رفت و رزیدنت اویل 1 تا 4 رو برام گرفت. بعد از نصب بازی فهمیدم که این بازی، اون بازی مد نظرم نیست (من پیشفرضم کانتر بود)، ولی از روی کنجکاوری رزیدنت اویل 4 رو نصب کردم. یادمه به حدی همون مرحله اولش که توی جنگل باید تنها با یه کلت لیزری جلو میرفتم، ترسناک بود که همون شروع مرحله دوم بازی که کل مردم آلوده شده ی روستا، حمله کردن بهم و منو خوردن، دیگه ادامه ندادم و بازی رو حذف کردم. البته که وقتی که 20 سالم بود از روی نوستالژیک بودن اون بازی و اون اتفاقات، دوباره اون بازی رو نصب و بازی کردم که اینبار دیگه با وجود هیچان انگیز بودن بعضی صحنه ها، روی زندگی و تخیلات بعد از بازی کردن من، تاثیر آنچنانی نداشت.
امیدوارم براتون جالب و مفید بوده باشه
تا حالا بازی ترسناک بازی نکردم. ولی دیدن فیلم ترسناک خیلییی روم اثر گذاشته. از همون بچگی کابوس های فوق العاده بد. شب تا صبح بیدار موندن و .. واقعا درگیر میشدم. ی فیلم با دختر عمه ام دیده بودم برای مثال، که باعث شد چند ماه درگیرش باشم. شبها از ترس خوابم نمیبرد و خوابهای آشفته میدیدم. زیاد گریه میکردم و میترسیدم نکنه واقعیت داشته باشه. چون فیلمش بر اساس ی داستان واقعی بود. خلاصه که چندماه طول کشید از اون وضعیت خلاص شم. از اون به بعد دیگه تصمیم گرفتم سمت این چیزا نرم. نه اعصابشو دارم نه ظرفیتش 🤣.