رمان تصویری موش درواقع یک روایت مستند از قضایایی است که در جنگ جهانی دوم برای یهودیان پیش آمده است. نویسنده‌ی یهودی این کمیک مصاحبه‌ی با پدرش را در این رمان، به تصویر می‌کشد.
این رمان با خلاقیت مناسب و تصویرسازی جذاب، توانست مخاطبین علاقمند به تاریخ را جذب خود کند. اینکه نویسنده هر نژادی را به شکل یک حیوان دربیاورد، به نظر می‌رسد تنها دلیلی‌ست که توانسته داستان را از شعاری بودن و سخنان ایدئولوژیک دور کرده و تحمل‌پذیر کند. گرچه طولانی بودن داستان و وارد نشدن راوی به موقعیت های اکشن و جنگی، تا حد زیادی از جذابیت کاسته و آن را به یک متن مصور تاریخی تبدیل کرده است.
شخصیت اصلی داستان ، قبل از ازدواج روابط عاطفی خارج از شرع یهود داشته و در واقع یک یهودی لیبرال است. این مساله مورد تاکید است که اساسا غرب یهودیت ارتدوکس و خداگرا را تبلیغ نمی‌کند و قهرمانان یهودی در موش هم سکولار و حتی لائیک هستند.
در مورد جنایات جنگی در جنگ های جهانی، همین بس که بیش از ده ها میلیون نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم در این جنگ ها کشته شدند.
این رمان در پی اثبات هولوکاست نیست. چرا که هولوکاست یعنی کشته شدن ۶ میلیون یهودی در اتاق های گاز یا کوره های آدم‌سوزی توسط نازی ها. این مساله از جهت تاریخی قابل اثبات نیست و البته شواهد نقض زیادی هم دارد.
این تعداد افراد کشته شده ، آن هم در کوره های آدم سوزی هیچ سند مقبولی ندارد و اگر بخواهیم تحقیقات هر دو طرف (منکرین و مثبِتین هولوکاست) را ارزیابی کنیم، به صورت کلی می‌توان گفت که هیتلر نژادپرست بوده است. اما کشته شدن این تعداد یهودی را نمی‌توان به حزب نازی نسبت داد.
دقت شود که محققین زیادی از ادیان مختلف منکر هولوکاست بوده و افراد زیادی هم مثبِت آن هستند. ما نیز برای رد این ادعا یا اثبات آن باید به اسناد رجوع کنیم. مشکلی که در این تحقیق وجود دارد، دست بردن صهیونیست ها در اسناد و دروغگویی بعضی از شاهدین است. اما به هر حال با یک دید خنثی، هولوکاست با ۶ میلیون کشته آن هم با روش سوزاندن به هیچ وجه قابل اثبات نیست.
بله، حتما در جنگ و بی‌قانونی، به اقوام مختلفی ظلم می‌شود . ایران هم از جمله‌ی کشور های بی‌طرفی بود که در جریان جنگ های جهانی ، توسط دولت های روسیه‌ی تزاری و انگلستان و جریان قحطی ،با اینکه اصلا در جنگ شرکت نداشت، میلیون ها تلفات داشت.
اما نکته اینجاست که یهودیان چند دهه است در مجامع جهانی، دیگر به اردوگاه آشوویتز و هولوکاست شناخته نمی‌شوند. بلکه جنایاتی که آن ها در حق مسلمانان، مسیحیان و حتی خود یهودیان روا داشته‌اند، برای مردم جهان (به جز خود صهیونیست ها) حتی یهودیان منصِف، هیچ جای دفاعی باقی نگذاشته است.
در این رمان تصویری نیز ما با یک عده یهودی مظلوم طرف هستیم که حتی جای خواب هم ندارند . این نکته اشاره به اسطوره‌ی قوم تبعید شده دارد. به این معنا که چون اسرائیل بزرگ توسط خداوند به یهودیان وعده داده شده است، پس این سرزمین استراتژیک و پهناور، ملک پدری آن ها حساب می‌شود.
علاوه بر اینکه متاسفانه کتاب تورات یک کتاب بی‌سند بوده و معلوم نیست نویسنده‌ی این کتاب دقیقا کیست، اگر چنین دلیلی صحیح باشد، پس ما مسلمانان نیز از نسل حضرت ابراهیم علیه السلام هستیم و ما نیز در آن جا حق سکونت داریم.
اگر مساله، دینی نباشد و صرفا نژادی باشد، به این معنا که هر نژادی باید در محلی که در باستان آن نژاد در انجا حضور داشته، حکومت کنند، پس ایران بزرگ هم باید احیا شود و سرزمین های مختلفی، از جمله خود اسرائیل، باید به ایران ملحق شود! امریکا هم باید در دستان سرخپوست ها باشد و نه غاصبینِ اروپانشین و انگلیسی!
اینکه اسرائیل بر اساس غصب و کشتار تشکیل شده است به کنار؛ الآن هم آرام نمی‌گیرد و مهره‌ای برای بر هم زدن منطقه توسط امریکا شده است. لطفا خوانندگان محترم حتما به زبان انگلیسی در مورد خونریز بودن و محکومیت های متعدد اسرائیل در سازمان ملل، تحقیق بفرمایند. (نمونه‌هایی از محکومیت بی‌قانونی‌های مکرر اسرائیل فقط در سال جاری توسط بخش حقوق انسانی سازمان ملل اینجا و اینجا )
متاسفانه در این رمان ، لقب صهیونیست یک لقب شرافتمندانه است و برادر سیگلمن نیز در رژیم اشغالگر حضور دارد. برادر وی نیز در رمان، هیچ نقدی به او نمی‌کند. در حالی که در شرق و غرب، هیچ انسان آزاد اندیشی (برخلاف صهیونیست ها) این کشور فوق آپارتاید را نمی‌پذیرد. هر چند در جلد دوم، یهودیان حاضر در اسرائیل را به یک جوجه تیغی تشبیه می‌کند.
البته موش به یهودی های منفعت طلب نیز اشاره کرده که خودشان نیز با نازی ها همکاری می‌کردند. اما جنایات آن ها را با این جمله که مجبور بودند برای زنده ماند دیگران یا خودشان، چنین کنند توجیه کرده و باز هم تمام شرارت ها را به نازی ها نسبت می‌دهد.
مساله‌ی بسیار مهم دیگر که باید به آن پرداخته می‌شد، نژادپرستی خود یهودی هاست. این نژاد پرستی ایدئولژیک یکی از مولفه های اصلی یهودیت است اما در این زمان مفصل، هیچ خبری از آن نیست.
البته اسپیگلمن نیز نژاد پرست و ضد سیاهپوست هاست و اشاره‌ی مترجم محترم به این نکته به جاست. ( گرچه به نظر من این مساله در یکی دو پنل، گویا نیست.) اما نژادپرستی یهودیان نیز دقیقا مثل فاشیست ها، در مقابل تمام اقوام دیگر است و نه فقط سیاهپوستان.
امیدواریم از این رمان برای یادآوری جنایات جنگی حکومت های بی‌دینی مثل آلمان، انگلیس و امریکا در جنگ های جهانی استفاده شود. کاش روزی هم شاهد نگارش رمان یا مانگا هایی مفصل، متعدد و جذابی در باب بمب اتمی هیروشیما و ناکازاکی باشیم!
